Aantal berichten : 15 Registratiedatum : 31-01-11 Leeftijd : 28 Woonplaats : in een ruige woestijn
Wolven profiel Leeftijd: 3 jaar en een half Geslacht: Reu Krachten (Max. 4):
Onderwerp: Eindelijk een totem voor mij wo feb 02, 2011 9:58 pm
Ergens tussen de cactussen zat een zeer grootte reu naar een klein, mager konijn onder zijn voorpoten te staren. Er stond een wrede lach op het gezicht van deze wolf die de naam Lorko droeg. Lorko voelde zich zeer goed thuis in de woestijn omdat het er zo warm was. Hij keek het konijn in de ogen, wat had die een zielige blik maar hij viel er niet voor. Plots hoorde hij een kreet en hij keek in de lucht. Er vloog een grote roofvogel die keek in het rond, opzoek naar een makkelijke prooi. De grijns van Lorko verbrede alleen maar, "Twee vliegen in een klap," zei Lorko zeer zacht. Lorko had honger en liet een stenen staak uit de grond kommen die het konijn vlug dode.xRustig liep een kleine maar stekelige hagedis tussen de cactussen. Door zijn dikke schubben voelde hij niks van de vlijmscherpe stekels van de cactussen. Deze hagedis was een berg duivel die naar de naam Thorny luisterde. Thorny had zich juist verblijd met een paar termieten van een termieten heuvel, maar eentje bleef aan zijn staart hangen. Met één klap van zijn klauw lag de termiet op de grond die daarna vlug in Thorny's mond verdween. Eigenlijk was hij opzoek naar een plasje water tussen deze stekelige dingen. Hij was in deze streek geboren en weet dat er ergens een plasje water in de buurt was. Na wat behendig tussen de cactussen te hebben rond gewandeld vond hij een klein poeltje waar hij wat van dronk. Hij had geen zin om er lang over te doen dus nam hij een paar grote happen bij wijze van spreken uit het water. Daarna liep hij door naar een open plek tussen de cactussen en keek naar een bruin met rood en gele wolf voor hem.xRustig at Lorko van het lijf van het konijntje. Het was zeer dradig en pezig. Veel lekkers zat er niet aan het konijn. Na dat hij het vlees gedeeltelijk op had likte hij de vacht van het konijn om de bloed restjes in zijn maag te krijgen. Thorny zag de grote harige reus voor zich het konijn lichaam helemaal kaal vreten. Die moet honger hebben. "Hallo, Lorko, ik zie dat je van je konijn hebt genoten. Het zal wel, veel is er niet te vinden in deze woestijn." sprak Thorny rustig en vastberaden. Lorko schrok toen hij een vreemde stem hoorde en hoe kende die zijn naam! Hij keek in de richting waar de stem vandaan kwam en zag een kleine stekelige hagedis zitten. "Hoe durf jij mij, een grote wolf, te storen tijdens mijn maal. En hoe weet jij mijn naam, onderkruipsel!" schreeuwde Lorko woedend naar de kleine duivel. "Trouwens hoe heet jij?" zei hij daarna ook nog toen zijn interesse was getrokken.x"Ik draag de naam thorny en hoe ik je naam ken, Lorko, ik ben je totemdier, Ik volg je al een tijdje." zei Thorny vastberaden. "Een totemdier? Heb ik een totemdier? Is dat echt waar? Hmm, dat is nog interessant. En heb je soms krachten Thorny." zei Lorko daarna. Hij wist dat dieren hier totemdieren hadden maar hij had niet gedacht dat hij er een had. Deze hagedis stond hem eigenlijk aan. Dat die het opneemt tegen iets wat 3 dubbel zo groot is.xThorny was in de schaduw van een cactus gaan liggen en zei "Ja ik heb wat krachtjes, wat gif, ik kan mijzelf oprollen en ik bezit een beetje aarde kracht. Die aarde kracht is wat mij zo aantrok naar jou." Thorny legde zijn kop op zijn voorpoten en deed zijn ogen dicht. "Fijn een totemdier te hebben. Ik denk dat wij nog goede vrienden gaan worden, Thorny" zei Lorko terwijl hij een stuk rots uit de grond liet komen die de zon afschermde.