Just take a Look.

Onderwerp: Just take a Look. do feb 03, 2011 2:51 pm

Soms is een witte vacht handig, soms niet. Dit was zo'n niet geval. Mijn witte vacht stak scherp af tegen al het bruin en groen om me heen. Waarom kon ik niet net als Paté in van alles veranderen, dan zou ik in een hagedis of in een aap veranderd zijn. Ik was gaan zwemmen in The Random Sea en toen kwam ik op dit stomme eilandje terecht. Ik had wat rondgekeken op het strand en was toen de jungle in gegaan. Foute keuze. Overal was het vochtig en ik rook de scherpe geuren van uitwerpselen wiens geur zich gemengd had. Ik verbrandde geïrriteerd een zwerm vliegen, en met gif sneed ik de in de weg zittende takken en bladeren door. Ik hoopte eigenlijk dat ik een soort open plek zou vinden om even uit te rusten. Het pad was oneffen, eigenlijk was er nieteens een pad. Ik bleef stilstaan en twijfelde even. Toen verliet een hoge roep mijn bek.

Het aller bekendste geluid, hoger dan een vleermuis, lager dan een [dier met lage stem XD]. Snowflakes riep me. Ik spreidde mijn vleugels, verpakt in pikzwarte veren en zette me met mijn kleine klauwtjes af. Ik scheerde over The Random Sea en het strand wat hieraan grensde. Met mijn klauwtjes rukte ik uitstekende bladeren van de toppen van de bomen die in de Kaii Jungle stonden en ik dook omlaag, loodrecht naar beneden. Snowflakes was makkelijk te zien; haar witte vacht was erg zichtbaar tussen de groene bladeren en boomstammen. "Hallo, Snowflakes" zei ik rustig en ik landde op haar rug. Ik voelde haar natte neus langs mijn hals trekken en ik deed hetzelfde; een begroeting. "Je bent in de Kaii Jungle," zei ik. "Hier leven vele dieren, pas op voor het rode spul op de bomen, dat knelt je luchtwegen, dan ben je in ongeveer drie minuten dood." Ik grijnsde.

Onderwerp: Re: Just take a Look. do feb 03, 2011 8:18 pm

Niko sprintte tussen de bomen en sprong over verschillende obstakels heen die in de weg lagen. Niko liep over een soort van pad en zetten zijn poten steeds krachtiger af tegen de grond. Met zijn tong uit zijn bek keek concentreerde hij zich op zijn ademhaling en hartslag. Hij probeerde zichzelf te dwingen om door te gaan om zou zijn conditie te verbeteren. Niko hoorde de bemoedigde kreetjes van Aistaya die vlak boven hem vloog. Ze was er altijd voor hem dat vond Niko wel fijn. Niko begon al weer de pijn in zijn borst te voelen en zijn poten voelde zwaar aan. Langzaam minderde Niko vaart en hapte naar adem. Met wat moeite ging Niko tegen een boom liggen en hapte nog steeds naar ademde. Aistaya lande meteen bezorgd naast hem en keek met een bezorgde blik naar Niko. ‘gaat het wel, Niko? Waarom doe je dit jezelf toch telkens aan.’ Niko keek even met een wat pijnlijke blik en een soort van glimlachje naar Aistaya. En schudde even zijn kop hij wist niet precies waarom. ‘Het gaat wel ik moet even op adem komen dan kunnen we weer verder. Ik weet niet ik denk gewoon dat ik het leuk vind om mezelf een beetje uit te putten.’ ‘Niko!!! dat slaat nergens op. Maar rust maar even uit.’ Niko knikte even en legde zijn kop op de vochtige grond van de jungle. En Aistaya ging op een tak boven hem zitten. ‘Niko hoor je dat?’ Niko keek verbaast op, ‘Wat is er Aistaya.’ Maar voordat ze antwoord had gegeven hoorde Niko ook de stemmen die Aistaya had gehoord. Nieuwgierige tilde niko zichzelf weer omhoog en keek even naar Aistaya. ‘Kom laten we eens gaan kijken wie het zijn, Aistaya.’ Meteen vloog Aistaya van de tak af en ging meteen richting het geluid ze was zelf wel benieuw naar wie dat waren. al snel zag ze een witte wolf en een zwarte raaf zitten en landen valk op een tak valk boven de twee. ‘Hoi daar Ik ben Aistaya.’ Even keek ze rond of Niko al in de buurt was maar ze zag hem niet. Die zal vast wel komen ze ver was het niet. ‘Niko me eigenaar is vast ergens in de buurt. En wie zijn jullie.’ Zei Aistaya vriendelijke en keek met een kalme en vriendelijke blik naar de twee.