To the dead

Lorko draafde verder over de verdorde klif. Hij rook iets, het moest wel van een roedel zijn die hier leefde. De geur had niks goeds in zich. Lorko wist dat het een slechte roedel moest zijn maar dat maakte hem niks uit. Hij draafde op zijn gemak verder. Hij draafde uit. De zoute wind blies door zijn vacht. Het liep rustig verder en bereikte een klif. De klif was zeer hoog. Lorko keek over de rand. Scherpe punten staken er onder uit. Grote golven sloegen tegen de klif aan. Lorko trok zijn kop terug. Hij keek achter zich en zag een kleine bundel stekels achter zich aan wandelen. "Thorny, weet je dit zeker?" vroeg Lorko rustig. "Ja, zeer zeker. Hier zit een roedel. Om te doen wat je wil moest je wel naar hier komen." zei Thorny met een krakerige stem. Thorny was oud en was zijn leven beu. Lorko wist de gevolgen als Thorny zou sterven, Lorko zou zelf ook sterven maar dat had hij er voor over. Hij had een lange tijd met Thorny er over gepraat en was het uiteindelijk eens met hem. Om Lorko wat gerust te stellen vertelde Thorny hem over het paradijs, een plaats waar alle dieren welkom zijn. Lorko zuchtte, hij deed dit voor zijn vriend en totem. Lorko's poten begonnen te gloeien van de hitte. De plaats waar hij stond vatte vuur. Lorko rende over het veld om de aandacht van de roedel te trekken. Hij wou sterven maar dan niet zonder een gevecht. Hij liep naar het midden van de vuurzee en ging zitten wachten op een wolf die Thorny uit zijn leiden kon verlossen.

(Ja, ik wil Lorko dood, niets tegen hem maar ik kan maar 1 account onderhouden. Iedereen welkom voor mijn part, Lorko moet wel in een fatsoenlijk gevecht sterven en moet van de klif worden afgegooid zonder een schrammetje. Voor de rest inspiratieloos.)